Niedobory wody determinują wiele zmian, a kolejny suchy rok przyzwyczaja nas do nich. Niedostatek wody w pierwszej kolejności jest odczuwany w świecie przyrody, skąd dalej przekłada się na poszczególne gałęzie gospodarki. Dlatego tak ważne jest jej zatrzymywanie lub spowolnienie odpływu. Jednym słowem mała retencja to wielka sprawa, dlatego Lasy Państwowe od lat realizują zadania z tego zakresu.

Najistotniejszym mechanizmem retencji wody w lesie jest spowolnienie jej odpływu, dzięki właściwościom gleby leśnej - porowatej strukturze oraz drenażowi wykonanemu przez korzenie roślin i drobne zwierzęta. Ważna jest także osłona gleby w postaci koron drzew i krzewów oraz roślin runa leśnego, która spowalnia jej odparowywanie. Nie zapominajmy także o magazynowaniu wody wewnątrz organizmów żywych, szczególnie drzew. Wszystkie wymienione elementy wpływają na to, że wody w lesie jest zawsze więcej niż np. na polu uprawnym.

Woda to życie, więc jej brak niestety prowadzi do zamierania obszarów. Ale to jest ostateczność. Najpierw następuje stopniowe osłabienie zdolności obronnych wielu gatunków roślin na działanie szkodników owadzich czy też grzybów pasożytniczych. Rośliny wytwarzają mniej biomasy, w konsekwencji spada ilość i jakość pożywienia zwierząt, które się nimi żywią. Niektóre gatunki, których bytowanie związane jest ze środowiskiem wodnym, giną lub nie mają możliwości rozmnażania. Z niedoboru wody wzrasta również zagrożenie pożarowe dla lasów.